-
1 wykrę|cić
pf — wykrę|cać impf Ⅰ vt 1. (wyjąć) to unscrew [śrubę, żarówkę] 2. (przekrzywić) to twist- wykręcić głowę do tyłu to twist one’s head back- wykręcić komuś rękę to twist sb’s arm3. (nadwerężyć staw) to twist- wykręcić sobie nogę w kostce to twist one’s ankle4. (wykonać ewolucję) to turn [piruety] 5. (wycisnąć wodę) to wring [bieliznę, pranie] Ⅱ vi [kierowca, pojazd] to turn round Ⅲ wykręcić się — wykręcać się 1. (odwrócić się) to turn- wykręcił się na pięcie i wyszedł he turned on his heel and left2. pot. (wymigać się) to get a. weasel out- wykręcił się od odpowiedzialności he weaselled out of the responsibility- wykręcił się od kary he got away with itThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wykrę|cić
См. также в других словарях:
wykręcić — dk VIa, wykręcićcę, wykręcićcisz, wykręcićkręć, wykręcićcił, wykręcićcony wykręcać ndk I, wykręcićam, wykręcićasz, wykręcićają, wykręcićaj, wykręcićał, wykręcićany 1. «kręcąc odłączyć coś od czegoś, wyjąć, wyciągnąć coś skądś ruchem obrotowym»… … Słownik języka polskiego